Stilleven (2020)
Al enige tijd maak ik ’s ochtends foto’s van de kleren van mijn partner wanneer ze die de avond ervoor heeft uitgeschopt, te moe om nog iets op te vouwen. Ik verwonder me altijd over deze hoopjes kleren waar soms de laarzen nog uit de spijkerbroek steken. Alsof er geen tijd te verliezen was. Een mens uit zijn kleding verdwenen.
Daarnaast ben ik gefascineerd door hun onbedoelde sculpturale kwaliteit. Ik benader deze vondsten als ware het een plaats delict. Om het beeld zo duidelijk mogelijk te kunnen zien maak ik gebruik van een ringflitser zodat schaduwen niets verhullen.
Still life (2020)
For some time now, I have been taking pictures of my partner’s clothes that she kicked off the night before, too tired to fold anything. I am amazed to see these piles of clothes where sometimes the boots still stick out of the jeans. As if there was no time to waste. Like a magical disappearance of a person. At the same time I am fascinated by its unintended sculptural beauty. I approach these findings as if it were a crime scene using a ring flash as to not cast any shadows.